Al weer ietwat opgeknapt na een wel zeer uitgebreide nachtrust ontbijten we ingetogen met de man slechts 2 gebakken eieren en pakweg 100 gram vleeswaren en daarnaast kaas, groenvoer en diverse jam's. Ja hoor, we laten weer iets over.
De zon schijnt voorlopig weer, we nemen afscheid van Berta die goed op de fiets heeft gepast en we doen het rustig aan.
We bezoeken het openlucht-museum Santului waar een prachtcollectie aan optrekjes en werktuigen bijeen is gebracht. We nemen er alle tijd voor.
Bij een winkeltje waar ook een kroegje aan bungelt, kopen we koffie en nieuwe yoghurt want de onze werd toch wel wat al te oud. Gemengd met eigen muesli vinden we dat een heerlijk vezelrijk lunchvoer voor de verandering en goed voor de geplaagde ingewanden. Verrassend dat ik hier zomaar internet aantref. Vrijwel nooit versleuteld overigens, heerlijk is dat.
Iets verder stoten we zomaar op het geboorthuis van Eli Wiesel waar een bevlogen jongeman ons toelichting geeft. Meer en meer wordt duidelijk welke drama's zich in deze streek hebben voltrokken. Van de Joodse bevolking in Maramures is amper meer dan 1 promille teruggekeerd!
Nog indringender wordt de recente geschiedenis gepresenteerd in Sighet in het Memorialul Victimelor Comunismului si al Rezistentei, ofwel in de gevangenis waarin de intelligentia die niet met Ceausescu meedeed monddood, of erger, werd gemaakt. Wat mij betreft verplichte kost voor iedereen die iets van Roemenië wil begrijpen. Ook de staatsontvangst door ons koningshuis van de dictator is hier op foto weergegeven.
Al met al geven we er zoveel aandacht aan de we afzien van een lange en best wat gevaarlijke rit heen en weer naar 'het lachende kerkhof', we komen daar met de auto later nog wel langs.
Het was even zoeken naar pension Doina in Sugau maar de omgeving en de heerlijke maaltijd onthouden we graag.
Hadden we vanochtend al een prachtuitzicht in de nevels boven de Donau, in de avond mochten we de lieve familie al weer verknuffelen.
