We verlaten nu het gebied van Moldovita gedeeltelijk langs de Moldau en de Putna. Onderweg leggen we aan voor koffie+ en via video-skype hebben we een uur lang contact met het Eindhovens thuisfront, we begonnen vooral Robert toch wel erg te missen. Best grappig dat dit allemaal kan. Schitterende route over de 17A (E576) en rechtsaf de 18 op die echter overgaat in één grote gatenkaas. Eigenlijk rijmt dat met het eerste beeld dat we van deze omgeving krijgen: armer en pover maar onvoorstelbaar fraai heuvel/bergachtig. Het stadje Borsa straalt alle ellende uit van een teruggevallen industriestadje. De straat wordt beter zodra we de provincie Maramures binnenrijden, met de wat luxe huizen is het gedaan maar het komt niet armoedig over. Ik ben blij als we na een paar uur stuurmanskunst ons pension Magy in Viseu de Sus bereiken. De familie hier spreekt Duits, dat is handig. Na de hoofdstraat ontbreekt iedere normale bestrating, dat belooft wat, misschien, als we morgen weer lekker gaan fietsen. Van ons kameruitzicht een fotootje dat, zoals altijd bij foto's, behoorlijk geflatteerd is.
