31 aug. Via Sucevita naar Radauti

Gisteren kwam het er niet meer van dus eerst naar klooster Sucevita. Inderdaad een pláátje. Omdat we pas laat kunnen ontbijten zijn we hier eerst heengegaan. Goede keuze, we zijn alleen en vangen nog iets op van de dienst die in kloosterkapel gaande is. Zeer stemmig allemaal. De kerk is fraai beschilderd, teveel om te beschrijven maar samengevat komt het er op neer dat heel de menselijke levensloop en meer een beurt krijgt. We kopen een Duitstalig boekwerk over de kloosters van Bucovina, kunnen we allemaal nog eens rustig herkauwen. 

De rit naar het volgende klooster, in Putna, wordt werken: klimmen bij tegenwind. Beetje bekaf gaan we eerst het vaste lunchrecept nemen, alcoholvrij bier en choirba, zo mogelijk van bief, die is helder en houdt ons op de been.

De wegen zijn hier een stuk beter dan in Transilvanië ofschoon dat plotseling anders kan worden. De huizen zien er ook beter uit en de mensen zijn onveranderd vriendelijk. Had ik niet verwacht in zo'n uithoek tegen de grens met Oekraïne.

Ook de onbeschilderde kloosterkerk van Putna is geweldig, maar dan van binnen.

Over een landelijke grensweg en door een enorme grasvlakte (pusta?) naar Radauti dat relatief een grootstad is met bij de entree een serieus gat in het wegdek. Vreemd hoe ineens de ondergrond verdwenen blijkt te zijn.

Lekker zo'n douche na alles bijeen 79 km!

Morgen gaan we slapen in het klooster van Dragomirna, dus zonder internet maar vast heel vormend. We laten ons alweer verrassen....