Ons reisboekje voorspelt wat klimmerij en deels onverharde wegen. Helaas blijkt dat, alweer, te kloppen. Maar wat een mooi land! Allerhande vogeltjes en wat verderop in de voedselketen dikke roofvogels. De telegraafpalen hebben af en toe nog hun orginele bedrading (ijzerdraad?) al hangt er ook een kabel bij.
Rond Barcut en Retis staan geen wegen op bijgevoegde kaart, dat is natuurlijk helemaal niet waar maar of je dat nog een weg wil noemen...
In Brãdeni treffen we een opgeknapte weerkerk aan. Ofschoon hier geen Saksen meer wonen heeft en groep uit Heidelberg (dacht ik) hier degelijk werk verricht door niet alleen het gebouw en de houten delen te renoveren. Nee, ze hebben ook echte inventaris opgesteld en gedegen beschrijvingen in 3 talen gemaakt. De Roemenen zouden er iets van kunnen leren want presenteren is niet hun sterke kant.
In Apolt eten we de liefdevol meegekregen boterham in het zicht van, ja hoor, alweer een weerkerk die echter voorlopig nog wel even in de steigers zal blijven staan.
Even na Saes is een gat in de weg gevallen dat we de medereizigers niet willen onthouden. Ik zou op binnenwegen nooit met een eigen auto gaan rijden!
De burchtstad van Sighisoara is een plaatje en dat vinden vele medetouristen. We doen er een avondprent van hierbij want morgen is een zon/rustdag, goed voor een nadere kennismaking, zeker nu we in hotel Rex weer WIFI hebben...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten