21 aug. Lummeldag in Sighisoara

Eerst een correctie op gisteren: de renovatiewerken in Henndorf (Bradeni) zijn uitgevoerd door leerlingen van de Fachhochshule in Hildesheim in de zomers van 2003-2006.

Vannacht op muggenjacht, vooral Thea moest het ontgelden en bij daglicht wordt duidelijk dat de horren tamelijk ondeugdelijk zijn, ik zal eens wat met plakband gaan spelen.

We drinken zondagochtendkoffie met käsetorte in een luxe tent. Er wordt aan de deur gebedeld. Doodgewoon hier, zo werd ik gisteren zeker 4 keer vriendelijk om een cigaret gevraagd. In de koffietent hebben ze een goede internetverbinding en we leggen een Skype video-verbinding met Abs. Toch wel erg leuk om zo live even bij elkaar te zijn.

Schaßburg, zoals de Saksen het hier noemen, heeft een hoog Anton Piek gehalte. Best beminnelijk dus. Van de hoofdtoren doen we er een prentje bij.

Voor de deur van de kloosterkerk van de Dominicanen wordt een bruidspaar op traditionele wijze gepresenteerd. Het bruidsmeisje was zo mogelijk nog mooier dan de bruid.

Via de overdekte opgang naar de voorheen katholieke St. Nicolaaskerk, nu Evangelisch, erg autentiek allemaal.

Verder veel andere torens, per gilde een.

Vanavond eten we in ons hotel en dat bevalt prima.

20 aug. Sighisoara

Om de warme middag te ontlopen zitten we al om 9:00 uur op de fiets. Het zijn vriendelijke mensen waar we sliepen, een genoegen op zich.

Ons reisboekje voorspelt wat klimmerij en deels onverharde wegen. Helaas blijkt dat, alweer, te kloppen. Maar wat een mooi land! Allerhande vogeltjes en wat verderop in de voedselketen dikke roofvogels. De telegraafpalen hebben af en toe nog hun orginele bedrading (ijzerdraad?) al hangt er ook een kabel bij.

Rond Barcut en Retis staan geen wegen op bijgevoegde kaart, dat is natuurlijk helemaal niet waar maar of je dat nog een weg wil noemen...

In Brãdeni treffen we een opgeknapte weerkerk aan. Ofschoon hier geen Saksen meer wonen heeft en groep uit Heidelberg (dacht ik) hier degelijk werk verricht door niet alleen het gebouw en de houten delen te renoveren. Nee, ze hebben ook echte inventaris opgesteld en gedegen beschrijvingen in 3 talen gemaakt. De Roemenen zouden er iets van kunnen leren want presenteren is niet hun sterke kant.

In Apolt eten we de liefdevol meegekregen boterham in het zicht van, ja hoor, alweer een weerkerk die echter voorlopig nog wel even in de steigers zal blijven staan.

Even na Saes is een gat in de weg gevallen dat we de medereizigers niet willen onthouden. Ik zou op binnenwegen nooit met een eigen auto gaan rijden!

De burchtstad van Sighisoara is een plaatje en dat vinden vele medetouristen. We doen er een avondprent van hierbij want morgen is een zon/rustdag, goed voor een nadere kennismaking, zeker nu we in hotel Rex weer WIFI hebben...