1 sep. Op naar de nonnen in Dragomirna

Binnen 1 km staan we voor klooster Radauti. We raken wat verwend. Vanlieverlee meer landelijke wegen wat een verademing is. In Laslovat twijfelen we even of we links of rechts koffie willen drinken. Een knul in Mercedes met het stuur rechts biedt spontaan hulp. Nee, voor koffie moeten we beslist iets verderop zijn. Het blijkt een 'mix' winkel, zeg maar kruidenier en huishoudelijk spul, van zijn oom. We nemen plaats op flinke zithoek/sofa en de hele familie is er druk mee ons van een bakkie drap te voorzien. Op de laatste 2 slokken na prima overigens. Vol trots vertelt het jong in zijn beste Engels dat iedereen hier werkt. Of het nu thuis is of in een buitenland maakt niet uit. Er worden pegeltjes verdiend! Vol trots toont ie een portemonnaie die uitpuilt van de bankbiljetten. Zelf werkt ie graag in the UK, vandaar die auto. De kofie afrekenen is er niet bij maar eigenlijk is ons telefoonnummer wel interessant, je weet maar nooit. Nu hebben wij toch geen werk te vergeven dus laat maar, je weet inderdaad maar nooit.

Wat verderop wil Thea graag van dichtbij een foto maken van alweer zo'n mooi Roemeens huis. Mooi niet, eerst moeten de kleden die er hangen te luchten van de galerij af en dan wil mevrouw des huizes er ook nog bij. Alweer vriendelijkheid en trots, steeds weer. Nee, hier zijn ze aardig op weg om de westerse droom te verwezelijken.

In Arbore nog een mooi klooster maar helaas geen foto met het blogapparaat, misschien later. Het zelfde geldt voor de kerk in Parhauti.

De keuze die Romtour heeft gemaakt om  een stukje over de E85 te gaan, verdiendt herziening van de route. Ronduit onverantwoord. We zijn uiteindelijk maar gaan lopen en zullen er zeker elders op terugkomen.

Ook verderop de tekst "onverharde stijgende weg maar goed te rijden" rijm ik niet met een bostraject van kiezelkeien dat 10% stijgt.

Enfin, des te dankbaarder zijn we als klooster Dragomirna wordt bereikt. Na een klein uurtje is duidelijk in welk keurig gastenverblijf we gaan verkeren en genieten we een eenvoudige maar welkome maaltijd. Nadien smaakt de wijn die we hadden ingekocht trouwens ook heerlijk...